พระในบ้าน

 มีหลายครอบครัวที่ลืมดูแลผู้ให้กำเนิดเรามา อาจจะด้วยความจำเป็นที่ไม่อาจทราบได้ คนเสียใจได้แต่ร่ำไห้เสียดายว่าไม่ได้ตอบแทนบุญคุณ ไม่ได้เลี้ยงดูพ่อแม่ในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่

...วันนี้ยังไม่สายที่จะเริ่มต้นดูแล การบูชาและดูแลพระในบ้านที่ยังมีลมหายใจ  มีความสำคัญอย่างยิ่ง  พระในบ้านนี้คือ พ่อแม่ ผู้ให้กำเนิด บำรุงเลี้ยงเราให้เติบใหญ่

การดูแลตอบแทนท่านทั้งสอง นอกจากจะยังประโยชน์สุขแก่ท่านแล้ว ยังทำให้เรารู้จักความกตัญญูรู้คุณพ่อแม่

เป็นการสอนให้ลูกเราได้เห็นถึงสิ่งที่เราต้องทดแทนคุณท่านอย่างไม่มีเงื่อนไข

วันนี้เราจะพูดกันเรื่อง พระในบ้าน  เรื่องนี้ดูเป็นเรื่องธรรมดาที่ใคร ๆ ก็เข้าใจว่ารู้จักดีแล้ว  แต่กลับเป็นเรื่องที่ยุ่งยากอย่างไม่คาดคิด  เพราะสิ่งใกล้ตัว ยิ่งใกล้มากเท่าใด เราคิดว่าดูแลดีแล้วเรารู้จักดีแล้ว

เรากลับมักจะละเลยเอาไว้ในฐานที่เขาต้องรู้ใจเรา  ต้องเข้าใจเรา พระในบ้านนี้ พระพุทธเจ้าหมายถึงพ่อแม่ของเรา ทำไมท่านถึงเปรียบพ่อแม่เป็นพระในบ้าน ก็เพราะจิตใจพ่อแม่ที่นึกถึงลูก  เปรียบเหมือนพระคือมีแต่ให้

          ที่พระพุทธเจ้าทรงสอนให้เรารู้จักเป็นผู้ให้  เหมือนกับพ่อแม่ผู้เป็นบุพการีที่ให้กับลูกๆ  แล้วก็เป็นปกติของน้ำที่จะไหลลงสู่ที่ต่ำ พ่อแม่เป็นห่วงลูก มันจะเป็นอย่างนี้เรื่อยไป

แต่ถ้าเราเป็นคนที่คิดไปตามที่กิเลสพาให้คิด  เราก็มักจะมีข้ออ้าง  ถึงเราจะห่วงจะดูแลเอาใจใส่พ่อแม่ดีอย่างไร  ท่านก็ยังคงบ่นอยู่นั่น

จะเอาเวลาที่ไหนมาคอยเอาใจใส่กันไม่รู้จบ  เงินก็ให้แล้ว  ให้คนมาดูแลแล้ว  แล้วยังจะเอาอะไรกับเราอีก  พ่อแม่ก็ว้าเหว่  ก็ทุกข์ เพราะลูกไม่ได้ให้น้ำใจ  ไม่ได้ให้สิ่งที่พ่อแม่ต้องการ

เพียงแค่แวะมาหาแล้วถามไถ่ว่าพ่อแม่สบายดีหรือไม่เท่านั้น ท่านก็ชื่นใจ  เราจะได้มองเห็นและเข้าใจว่าจิตใจของพ่อแม่นั้นตลอดชีวิตคิดถึงแต่ลูกตลอดเวลา

บางครั้งความรักความห่วงใยของพ่อแม่ ทำให้เรารู้สึกว่าเมื่อไรจะห็นเราเโตเสียที บางคนเถียงพ่อแม่ โดยที่ไม่ได้นึกเลยว่ากิริยาวาจาที่เราพูดไปทำให้ท่านทุกข์ใจ เสียใจ

บางทีก็สะท้อนใจจนน้ำตาซึม  ลองคิดดูว่าที่เราไปทำให้ท่านเป็นทุกข์อย่างนี้ก็เหมือนไปกรีดใจท่านให้เกิดบาดแผล  ทำให้เจ็บทุกข์ทรมานปานจะฆ่าให้ตาย

ไม่ได้ฆ่าด้วยอาวุธให้กายตายหรอก  หากแต่เป็นการฆ่าจิตใจ  คิดดูว่าพ่อแม่ท่านจะทรมานแค่ไหน

(ขอขอบคุณข้อมูลจากหนังสือพระในบ้านอาจารย์อมรา มลิลา ยุวพุทธิกสมาคมแห่งประเทศไทย  ในพระบรมราชูปถัมภ์)

ขอขอบคุณลูก ๆ ทุกคนที่ดูแลพ่อแม่ ไม่ว่าท่านจะสุขหรือทุกข์ใจในขณะที่ท่านได้ดูแลพ่อแม่ มีคำกล่าวจากผู้ใหญ่หลายท่านมักบอกว่า

“ลูกที่อยู่ใกล้พ่อแม่มีทั้งบุญและบาป”

เพราะมักมีอารมณ์โมโหใส่กัน อาจจะเพราะความเหนื่อยล้าทั้งกายและใจ

หรืออาจจะเป็นเพราะพ่อแม่เราไม่ได้ทำอะไรได้ด้วยตัวเองชนิดที่ว่องไวเหมือนตอนที่ท่านยังหนุ่มยังสาว

ลูกๆ อาจจะรู้สึกอึดอัดใจ รำคราญใจ ...แต่อยากให้รู้ไว้ว่า ไม่ว่าท่านจะเป็นอย่างไรในยามที่ท่านชรา...ตอนที่เรายังเล็ก พระในบ้าน

นี้อดทนกับเราได้ทุกเรื่อง...วันนี้หากมีโอกาสอย่าลืมดูแลท่านเหมือนที่ท่านดูแลเรามาอย่างไม่มีข้อแม้และไม่มีเงื่อนไขใด ๆ

...นอกจากความรักที่มีให้ลูกทุกคน

#"เริ่มต้นที่เราอ่าน...สู่การอ่านเพื่อสังคมอุดมปัญญา"

#กระจายบุญ...เริ่มต้นที่เราให้ สังคมได้ไม่สิ้นสุด

#กระจายบุญ...พวงหรีดเพื่อสังคม...อุทิศให้ผู้วายชนม์

#กระจายบุญ...บุญที่จับต้องได้

#กระจายบุญ...ให้ได้มากกว่าที่คิด...อุทิศแด่ผู้ที่จากไป