อย่าใช้คำว่าเดี๋ยวก่อนกับ... “พ่อ-แม่”

ช่วงนี้ติดตามข่าวไวรัสโควิด-19 แล้วรู้สึกว่าต้องให้กำลังใจกันทุกวัน สำหรับเพื่อนที่ติดเชื้อ

ขอให้หายกลับไปอยู่กับครอบครัว สำหรับท่านที่ไม่ได้ติดเชื้อ ก็ขอให้ความร่วมมือกับส่วนรวม

งดการพบปะสังสรรค์เฮฮากับเพื่อนสักระยะหนึ่ง ถามว่าทำไมเราต้องช่วยกัน

เพราะว่าทุกคนจะได้อยู่กันพร้อมหน้าในครอบครัว ไม่มีใครจากใครไปโดยไม่ได้ร่ำลากัน

หลายครอบครัวสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักจากเหตุการณ์นี้ ไม่ได้เยี่ยมให้กำลังใจ ไม่ได้สั่งเสียกันก่อนตาย

ไม่ได้เห็นหน้ากันในครั้งสุดท้าย ไม่ได้จัดงานศพเพื่ออาลัยกัน เหตุการณ์ลักษณะนี้ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับใคร

ถึงแม้จะไม่มีวิกฤติโควิด-19 เราก็ควรดูแลคนในครอบครัวให้ดีที่สุด คนสำคัญคือพ่อและแม่ที่ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามาจนเราได้เล่าเรียน ได้ทำงาน มีครอบครัว

เพราะ “ชีวิตทุกคนมีค่า เพราะเวลาของทุกคนนั้นมีจำกัด” บนโลกใบนี้มีความไม่แน่นอนอยู่มาก สำหรับ “พ่อ-แม่”...อย่าใช้คำว่าเดี๋ยวก่อน!

มีโอกาสบอกรักพ่อแม่ให้รีบบอก อย่าบอกในวันที่พ่อแม่ไม่ได้ยินแล้ว

มีโอกาสโอบกอดให้รีบทำ เพราะอาจเสียใจภายหลังในวันที่เหลือเพียงแต่รูปท่านให้กอด

มีโอกาสจัดเตรียมอาหารที่ท่านชอบให้รีบทำ อย่านำมาให้วันที่ท่านกินไม่ได้แล้ว

มีโอกาสกราบเท้าพ่อแม่ให้รีบทำ อย่ารอกราบท่านในวันสุดท้ายที่ท่านไม่ได้อยู่บนโลกนี้แล้ว

มีโอกาสขอโทษพ่อแม่ให้รีบบอก อย่าบอกท่านในวันที่สายเกินไป

 ที่ผ่านมาก็ให้ผ่านไป ต่อแต่นี้ไปมาเริ่มดูแลครอบครัวกันให้ดีขึ้น ห่วงหาอาทรกันให้มากกว่าเดิม

ครอบครัวใดที่ทำเรื่องนี้อยู่แล้วก็ดีใจด้วย เพราะบ่อยครั้งที่เรามักจะใส่ใจคนนอกบ้าน

มากกว่าคนในบ้านทั้งให้ความสำคัญและใช้เวลาอยู่กับคนนอกบ้านมากกว่าแต่กับคนในบ้าน บางคนกลับจากที่ทำงานดึกดื่นเที่ยงคืน

มาถึงขึ้นนอน ตื่นเช้ามาลูกเมียไปทำงานไปโรงเรียนหมดแล้ว เสาร์อาทิตย์ก็มีนัดสังสรรค์กับก๊วน ไม่มีเวลาให้ครอบครัว

เลยไปถึงพ่อแม่ที่อยู่ต่างจังหวัด แทบไม่มีเวลาไปหา ไปเยี่ยมเยือน...พ่อกับแม่...เอาไว้ก่อนเดียวค่อยไปวันหลัง

...มีหลายคนเสียใจที่เรียกเวลากลับคืนมาไม่ได้...วันสุดท้ายที่ได้กลับไปหาพ่อแม่คือวันที่ท่านจากโลกนี้ไปแล้ว

ไม่ทันแม่แต่จะได้กล่าวคำร่ำลากันจริง ๆ

 อย่า “ละเลย”...อย่าใช้ความ “เคยชิน” มาทำให้ความรักความผูกพันของพ่อแม่ลูกห่างหายไป วันนี้เริ่มต้นยังไม่สาย

ที่จะตอบแทนพ่อแม่ผู้มีพระคุณของเรา เป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูก เพราะในวันที่คุณแก่เฒ่าลูกจะได้ดูแลคุณเช่นกัน

อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปวันๆ เพราะเวลาเมื่อผ่านไปแล้วกลับมาแก้ไขไม่ได้...เริ่มต้นที่ตัวเราให้กับคนที่เรารัก เพื่อที่จะได้มีครอบครัวที่รักและดูแลกันและกันทุก ๆ วัน

#"เริ่มต้นที่เราอ่าน...สู่การอ่านเพื่อสังคมอุดมปัญญา"

#กระจายบุญ...เริ่มต้นที่เราให้ สังคมได้ไม่สิ้นสุด

#กระจายบุญ...พวงหรีดเพื่อสังคม...อุทิศให้ผู้วายชนม์

#กระจายบุญ...บุญที่จับต้องได้

#กระจายบุญ...ให้ได้มากกว่าที่คิด...อุทิศแด่ผู้ที่จากไป